مرد جوانی از سقراط پرسید راز موفقیت چیست؟

 سقراط به او گفت: "فردا به کنار نهر آب بیا تا ‌راز موفقیت را به تو بگویم."

صبح فردا مرد جوان مشتاقانه به کنار رود رفت.سقراط از او خواست که دنبالش به راه بیفتد.

جوان با او به راه افتاد. به لبه رود رسیدند و ‌به آب زدند و آنقدر پیش رفتند تا آب به

زیر چانه آنها رسید. ‌ناگهان سقراط مرد جوان را گرفت و زیر آب فرو برد.

جوان نومیدانه تلاش کرد خود را رها کند، امّا سقراط آنقدر قوی بود که او را نگه دارد.

مرد جوان آنقدر زیرآب ماند که رنگش به کبودی گرایید و بالاخره توانست خود را

خلاصی بخشد. ‌ همین که به روی آب آمد، اولین کاری که کرد آن بود که

نفسی بس عمیق کشید و هوا را بهاعماق ریه‌اش فرو فرستاد. 

سقراط از او پرسید "زیرآب چه چیز را بیش از همه مشتاق بودی؟" گفت، "هوا."

سقراط گفت: "هر زمان که به همین میزان که اشتیاق هوا را داشتی موفقیت را

مشتاق بودی، تلاش خواهی کرد که آن را به دست بیاوری؛

موفقیت راز دیگری ندارد."

روزی که با توست مغرور مباش ? روزی که علیه توست صبور باش . . .

-------------------------------------------------------------------------

خداوند تو را میبیند تو را دوست دارد ? و بهترین مخلوقاتش را در کنار تو قرار داده

پس تو هم دوست بدار همراهانت را که سوغات خداوند هستند . . .

-------------------------------------------------------------------------

انسان همچون رودخانه است ، هرچه عمیقتر باشد آرام تر و متواضع تر است .

-------------------------------------------------------------------------

زندگی انسان چیزی نیست جز تفکر او.   ( جیمز ویلیامز )

اینکه انسان بتواند چیزهایی را که سبب آزار دیگران است درخود از بین ببرد ، هنر است .  ( گوگول )

اگر می خواهی اندوهگین نباشی ، حسود مباش .     انوشیروان عادل ( پادشاه ساسانی )

مردم از ترس شکست می بازند .    ( ناپلئون )

روزی حضرت موسی ( علیه السلام ) در کوه طور ، به هنگام مناجات عرض کرد :

 ای پروردگار جهانیان !

جواب آمد : لبیک!

سپس عرض کرد : ای پروردگار اطاعت کنندگان!

جواب آمد :‌لبیک!

سپس عرض کرد :‌ای پروردگار گناه کاران !

موسی علیه السلام شنید :لبیک، لبیک ، لبیک!

حضرت گفت : خدایا  به بهترین اسمی صدایت زدم ، یکبار جواب دادی ؛ اما تا گفتم : ای خدای گناهکاران ،

سه مرتبه جواب دادی ؟خداوند فرمود : ای موسی ! عارفان به معرفت خود و نیکوکاران به کار خود و

مطیعان به اطاعت خود اعتماد دارند ؛ اما گناهکاران جز به فضل من پناهی ندارند .

 اگر من هم آنها را از درگاه خود ناامبد گردانم به درگاه چه کسی پناهنده شوند ؟

( قصص التوابین ، ص 198)

 همیشه یادت باشه چهار چیز هرگز قابل جبران نیست:

سنگی که پرتاب شده باشد.