قاره ها در ابتدا بهم پیوسته و عظیم بودند

سوره عبس :
أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاء صَبًّا(25) ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا
(26)
""ما آب فراوان از آسمان فرو ریختیم‏ سپس زمین را سخت شقه شقه کردیم""

آبهای موجود روی زمین در ابتدا در درون زمین بوده،
بعد بـصـورت بخار با آتـشـفـشـان ها همراه با دود و گرما و گاز از زمین خارج شده و در جو جا گرفته و ابرها را تشکیل داده.
بعد با سرد شـدن و بـه نـقـطـه بـارش رسـیـدن جـو،
بـارانـهـای سنگین باریده، طوریکه
قـرآن بـجـای واژه بـاریـدن از واژه ریخـتـن استفاده کرده
و با مـفـعـول مـطلق «صَـبّـاً» نیز روی ریختنِ آن تأکـیـد کرده
که به معنی: "سیل آسا ریختن آن" میشود.
خشکی شقه شقه شده است:
خشکیهای زمین در ابتدا یکی بود (یک خشکی بوده)، بعدها شـقـه شـقـه شده است.
سپری شدن کوهـهـا مانند ابـرهـا


« و کوهها را می بینی گمان می کنی ثابت هستند، در حالیکه مانند ابرها سپری می شوند».


« و کوهها را می بینی گمان می کنی ثابت هستند، در حالیکه مانند ابرها سپری می شوند».
«مُرور»: در اصل بمعنی: آمدن و گذشتن و رفتن است، و در معنی ضمنی خود به معنی: سپری شدن یا نمودن است. و در آیه منظور از آمدن و رفتن و درگذشتن یا سپری شدن: متولد شدن و زندگی نمودن و مردن است.
با تابش خورشید به دریاها و اقـیانوسها و آبهای سطح زمین، آب بخار میشود و به جو می رود. بعد ابر شکـل می گیرد و در بارش آب مجدداً به زمین برمی گردد. این روند و فرایند همیشگی تولد و زندگی و مرگ ابرها است.

کوهـها یا بر اثر فـشار درونی زمین به بالا شکل می گیرند، یا بر اثر فشار به بالا در جائی و کشش به پائـیـن در جای دیگر شـکـل می گیرند، یا بر اثر برخورد دو لایه زمین و چین خوردن زمین، و یا بـر اثر آتشفشان ایجاد می شوند، و ضمن صدها هزار و میلیونها سال بر اثر عوامل فرسایش خرد شده و به دشتها و دریاها برده می شوند و از آنها چیزی نمانده و با زمین یکسان می شـوند و کوهـهـای جـدیـد دیگـری در جـاهـای دیگر ایجاد می شود. و یا همزمان با فرسوده شدن و بین رفتن آنها از بالا و از بیرون، فـشار درون زمینی پـیـوسـتـه آنـها را بلند می کند.

این روند و فرایند زندگی کوهها مانند روند و فرایند زندگی ابرها است. و به این شکل کوهـهـا کـه بـه گـمـان ما "ثابت، استوار و پابرجا" هستند مانند ابرها "سپری" می شوند.

زیتون و انجیر



والتین والزیتون
، و طور سینین و هذا البلد الامین، لقد خلقنا الانسان فى احسن تقویم
قسم به انجیر و زیتون،و سوگند به «طور سینین‏»،و قسم به این شهر امن،که ما انسان را در بهترین صورت و نظام آفریدیم
(آیات 1 تا 4 سوره ی تین)

اعضاى یک گروه پژوهشی، در مورد ماده «میثا لونیدز» ـ نوعى پروتئین که در مغز انسان و حیوان تولید مى‌شود ـ به دو محصول زیتون و انجیر رسیدند که خداوند در قرآن به آنها قسم خورده است.

این ماده براى انسان بسیار اهمیت داشته و توانایى کاهش کلسترول را دارد و تقویت قلب و اعتماد به نفس در انسان را عهده‌دار است.

آنها متوجه شدند که باید ماده به‌دست آمده را به نسبت یک در هفت (یک انجیر در هفت زیتون) مخلوط کنند تا نتیجه بهتری را به دست آورند.


در قرآن فقط یک بار از انجیر یاد شده است؛ در حالى که هفت بار از زیتون (شش بار به صراحت و یک بار به طور ضمنی) نام برده شده است!